We hadden nog even plezier tussen de `mutsen`.
En kijk je hebt trommelen en trommelen; deze mannen deden het vorig jaar al leuk en ze zijn het nog steeds niet verleerd.
In Innoventions gaat Max via diverse multimedia proberen Kim Possible te helpen.
In hetzelfde paviljoen leren de kids van alles over tornado´s en andere stormen. Onze Nederlandse `storinkjes´ lijken hiernaast briesjes.De enige storm die wij in huize Engstrom kennen is de storm in een glas water.
We willen met zijn viertjes ook even de korte 3d film over stormen zien. Max wil het brilletje niet op, maar wil wel mee naar binnen. Binnen een paar tellen werd hij al krijsend van angst afgevoerd door Jan. Matthijs trotseert heldhaftig deze storm.
Eenmaal buiten valt het oog al snel op de speelfonteintjes. Dit is voor de meeste kinderen een regelrechte hit. Alleen hebben sommige ouders er moeite mee, die slepen de kinderen weg. Ze mochten bij deze temperaturen eens nat worden! Wij genieten juist als zij zo genieten, we hebben voor nood altijd nog een extra setje mee. Maar nog vaker willen ze zich lekker in de zon op laten drogen. Max is nog wat voorzichtig.
Matthijs springt op de grootste en de koudste straal. ´Bezint eer ge begint´ Maar hij gooit al zijn remmen los en vindt het heerlijk!
<
Net voor we de World Showcase ingaan meldt Max dat zijn benen moe zijn en even later dat hij hoofdpijn heeft. Op zich niet zo gek. Hij is natuurlijk on the way back,
maar nog niet helemaal beter!. We hadden hem gewaarschuwd voor de grootte van dit park. Maar nee: meneer moest en zou er heen!. Moeders wordt uit de rolstoel gezet, die moet maar even huppelen en Max kan zich laten rijden. We besluiten het rondje af te maken en weer op huis aan te gaan.
Dit middeltje houdt hem even pijnvrij, tot nu toe zijn trouwe bondgenoot. Bij toeval heeft hij zelf deze foto gemaakt.
In Frankrijk kijken we naar een leuk stukje klim- en klauterwerk.
In Engeland telefoneert Matthijs met het thuisfront dat we voorlopig hier nog wel blijven. En we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet....
Jan leert de kids
in deze passende omgeving nog wat engelse woordjes.
In Italie wordt naar het volgende gekeken:
En zo aandachtig keken de kids
In de verte zien we het kioskje waar ze de funnelcakes verkopen, die wij echt super, super lekker vinden.
We lassen dus een eet-, drink- en bijkompauze in.
Matthijs, ik weet dat het lekker is maar vergeet je de etiquette niet?
In China valt het oog van de kids meteen hierop
en ook hier zien de mannen direct de schoonheid van in
.In Mexico met de boot een leuk tochtje gemaakt en geluisterd naar de zwoele klanken van enkele Mexicanen.
Zo, kunnen we in elk geval zeggen dat we de hele wereld in een paar uurtjes hebben gezien. We gaan lekker naar huis.
Eenmaal thuis, voor 3 weken is het echt ons thuis want home is where the heart is, wil iedereen toch nog even naar Downtown Disney. We zijn er al bijna een week en Max en ik waren er nog niet geweest en dat is toch raar als je er zowat over struikelt. De Legowinkel werd met een bezoekje vereerd, we waren niet de enigen die op dat idee waren gekomen...
We gingen nog even voor een snelle hap, nou ja de hap was snel weg, het wachten in de rij duurde een eeuwigheid.
De kids slapen direct, ze zien het bed en zijn al vertrokken.
Moeders bestelt voor de komende 2 weken een electrische scooter, dus mama wordt turbo-mama.
Ik wil even aan het verslag werken en nog belangrijker, lezen over het drama in Apeldoorn. Ik had mijn moeder een smsje gestuurd, of ze fijn naar de vieringen zat te kijken op tv. Ze belde terug en vetelde beknopt het schokkende verhaal. Jammergenoeg doet het internet het niet. Dan ook maar richting bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten