We gaan zoals zo velen achter in zitten. We hadden gelezen dat de dolfijnen vaak in de wake-golven springen. De man met de mic zei iets over een beetje nat kunnen worden (dachten we, hij was slecht te verstaan). Nou toen we eenmaal echt op zee waren en het gaspedaal ingedrukt werd zagen we eerst behoorlijk wat water omhoog komen. Wonder boven wonder bleven we redelijk droog. Ja, daaaaah. In no time waren we echt soaked. Ik bedoel 50 maal maal de beruchte Shamu-zone en dan ook 50 maal zo koud. Onze adem werd gewoon afgesneden, het was een echte thrillride. Zo gauw we konden de spullen en kinderen verzameld en naar voren gegaan. Er zat een vrouw die al 15 keer met deze boot mee was geweest en dit was voor haar ook de premiere van zoveel geweld. Er werd snel gekeerd om naar rustige wateren te gaan. Geen spoor van dolfijnen gezien. Jammer maar we krijgen nog een rebound. Binnen een jaar mogen we gratis terugkomen. Net zolang tot we ze zien!
Na afloop na Pier 60 gegaan. Daar heb je aan het einde van de middag/begin van de avond allerlei kraampjes en artiesten. Er waren 2 mannen uit NY die een soort streetdance met een leuke show eromheen verzorgden, Erg leuk! Op een gegeven moment
werden onze kids uitgekozen om mee te doen, eerst hadden ze een beetje plankenkoorts maar die verdween als sneeuw voor de zon. Ze stalen echt de show! Om ons heen hoorde je: how cute!
Ik moet zeggen, de hele vakantie horen we al: you have fantastic, amazing, wonderfull kids. Ook al weet je dat de Amerikanen gauw zulke woorden uit hun mond laten rollen, we vinden het toch leuk.
Na afloop nog even gezwommen, maar het koelt al snel af. Max is echt met sprongen(slagen) vooruit gegaan! Hij heeft opeens zoveel plezier in het spartelen!
Filmpje opgenomen op Pier 60 http://www.youtube.com/watch?v=6-D6jcPscAY
Geen opmerkingen:
Een reactie posten